Leżałam znudzona w swojej jaskini. Nie wiedziałam co mogę zrobić. Zaburczało mi w brzuchu. Powoli wstałam. Ostatnio jakoś dziwnie się czułam... Cały czas stałam z boku i przyglądałam się innym wilkom. Nie miałam odwagi do nich zagadać... Westchnęłam. Ruszyłam w stronę lasu. Polowanie przecież mi nie zaszkodzi... Za krzakami zauważyłam jelenia. Spróbowałam go złapać, ale mi uciekł. Poszłam dalej. Motyl przeleciał mi przed głową. Odruchowo spojrzałam za nim. W tej chwili zauważyłam zająca. Podeszłam do niego tak, by mnie nie zauważył. Skoczyłam na niego. Ten mnie zauważył i zaczął uciekać. Pobiegłam za nim. Zając wskoczył do jakiejś nory. Trudno. Stanęłam.
- Witaj - usłyszałam czyiś głos. Odwróciłam się, zdziwiona i zarazem lekko przestraszona. Za mną stał nieznany mi wilk. Odsunęłam się o kilka kroków i warknęłam.
- Spokojnie. Nie mam ochoty się bić - powiedział i usiadł. Spojrzałam na niego nieufnie.
- Nie widziałam Cię tu jeszcze... - burknęłam.
- Bo jestem tu pierwszy raz - odparł spokojnie.
- Jak masz na imię? - spytałam
- A ty?
- Neko. Ale nie odpowiedziałeś na moje pytanie. Jak masz na imię? - powiedziałam trochę głośniej.
<Ventus?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz